Lang geleden, even maar terug een updateje

Ik besef dat ik al heel lang niet meer geschreven heb hier.
Ik ben ondertussen begin oktober gestopt met werken.
Ik kon de combinatie niet meer aan qua gezin, gezondheid en werk.
Nu werk er tussenuit is, gaat het wel beter, maar de vermoeidheid blijft.
Wat ik ook doe, het lijkt 's avonds altijd alsof ik een marathon gelopen heb.
Nu ik niet meer werk, kan ik me soms eens een voormiddagje terug neerleggen op de zetel als de kindjes op school zijn, en ik merk dat mijn lichaam dat echt wel nodig heeft.

Soms heb ik dagen dat ik rond 18u 's avonds als zit te knikken als ik met de kindjes zit tv te kijken, soms dompel ik dan wel eens 10 minuten in, en dan hebben de kindjes al een deken over me heen gelegd. ( is toch wel lief hé?) Maar ik doe toch mijn best om dan wakker te blijven, want voor de kindjes is dat ook niet leuk natuurlijk.

Zo dit was mijn updateje dan maar weer, ik ga proberen hier regelmatiger te schrijven.

Weer bij af...

Alweer een dag of 4 met enorme hoofdpijn, ik werd dan wakker en voelde me dan direct enorm miserabel, maar na een pijnstiller verlicht het dan weer, lang leve de Ibuprofen 600!
Vandaag voor het eerst weer echt wakker geworden van de pijn, het was rond 4u.
Ben dan almaar een Ibuprofen gaan innemen en terug in bed gekropen.
Het zakte toen redelijk snel en ben ik terug in slaap gevallen, maar toen ik weer wakker werd weer dezelfde hoofdpijn, pff het word stilletjes aan uitputtend, en word er moedeloos van, dit gaat nu bijna 2 maanden zo op en af!

Voorheen had ik ook al jaren hoofdpijn,heb nooit anders geweten, maar zo als de laatste 2 maanden heb ik het nooit gehad, met momenten zou ik echt kunnen janken van de stekende pijn.
Deze week ga ik terug langs de huisarts denk ik, want dit is geen leven, gelukkig verzacht de Ibuprofen een beetje zodanig ik de werkdagen toch aankan, maar voel me wel verschrikkelijk moe met momenten!

Hoelang ik dit nog ga volhouden, heb ik geen idee van.
Maar het begint meer en meer belemmeringen te geven om de dagen door te komen met momenten.

Een goede week.

Deze week geen hoofdpijn gehad, ja zo'n beetje op de achtergrond, maar het was heel goed te doen...
Is echt zalig nog zo eens te kunnen 'leven', hopelijk blijft het nu wat zo.
Het was een rustige week, en in het weekend waren de kindjes naar papa, dus kon ik me ook rustig houden.

Komende week ziet er ook rustig uit, en vrijdag moet ik met onze Yenthe naar de dokter, want hij is gevallen en genaaid, dus de draadjes mogen eruit!

Een rustig dagje

Vandaag ben ik opgestaan zonder hoofdpijn, en ik denk dat het komt omdat ik gisteren voor ik ging slapen al een Ibuprofen heb ingepakt, had toen zeurderige hoofdpijn...
Het was zalig om zonder hoofdpijn wakker te worden!

Tegen de namiddag kreeg ik met momenten weer hoofdpijn, toch ben ik de dag zonder pijnstillers doorgekomen, deze avond ga ik wel terug een Ibuprofen innemen.
Ofwel was het vanmorgen puur toevallig, want volgens de huisarts zou het preventief niks uithalen...
Ik hoop dat dat aan de Ibuprofen ligt, want dan heb ik toch een manier om de dag redelijk door te komen.

Aanval nr 3

Vanmorgen werd ik wakker rond 4u30, jaja weer met stekende hoofdpijn langs links, weer een aanval van migraine, het is soms echt niet uit te houden!
Ik ben dan meteen beneden een ibuprofen gaan innemen, en binnen het kwartier was het wat afgezwakt en ben ik toch nog terug in slaap gevallen.

Rond 7u moest ik opstaan want ik moest 4u werken vandaag.
Ik was dan ook enorm blij toen die halve werkdag erop zat.

Dan thuis gekomen waren de kindjes gelukkig rustig, heb trouwens weer een vermoeden dat mijne jongste weeral aan het ziek worden is! vorige week was hij ook al thuis van school wegens ziekte, laat ons hopen dat hem maandag met een schone lei kan herbeginnen.

Mijn hoofdpijn gaat vandaag dus weer niet echt over, laat ons hopen dat het morgen beter gaat!

Wie ben ik?, Wat heb ik?

Ik zal me eerst eens voorstellen,
Ik ben Kim 30 jaar en mama van 2 zoontjes Jonas (8 jaar) & Yenthe (5 jaar)
Eerder verloor ik al mijn eerste zoontje Tibo* na een vroeggeboorte (2001)
Ik heb al heel mijn leven spierpijn in nek/schouders, dit is chronisch en gaat op en af...
Ik kan nooit op voorhand voorspellen hoe ik me ga voelen.
De laatste jaren word het alleen maar erger.
Ik heb moeten leren leven met de pijn, stress is vooral een grote factor!
En dat kan ik zomaar niet vermijden, heb 2 zoontjes die enorm druk zijn,
Jonas heeft ASS (autisme spectrum stoornis) en Yenthe is enorm actief en eist veel aandacht.
Ik heb door de pijn al veel ziekteverzuim op het werk gekend, ik ben namelijk poetsvrouw, en als je niet uit de voeten kunt van de pijn, tja... dan heb je een probleem, en als het dan helemaal tegen zit loopt je werkgever ook nog eens vies en word je op het matje geroepen!
Maar ik heb geleerd dat mijn gezondheid voor gaat, vroeger cijferde ik dat altijd weg, maar dat is gedaan!
Ik ging maar werken en werken, en achteraf zat ik met nog meer pijn!

Ondertussen sinds begin januari enorme hoofdpijnen die niet te verdragen zijn, volgens huisarts migraine! nog een ding erbij!
Pff soms vraag ik me af hoe ik het allemaal moet uithouden zenne!
Gewone pijnstillers helpen niet meer, afgelopen vrijdag (17/02/2012) werd ik 's morgens wakker met zware hoofdpijn, (de eerste aanval was begin januari) alweer langs links, ik ben dan maar even langs de dokter gegaan, en vandaar ik nu die Ibuprofen 600 gekregen heb.
Omdat Dafalgan forte gewoon niet hielp, zelfs geen dubbele!
Heb nog dagen hoofdpijn gehad, maar niet meer als de eerste dag van de aanval, gisteren (22/02/2012) had ik geheel geen hoofdpijn, en vandaag alweer wat hoofdpijn en voel me helemaal niet fit!
Gelukkig heb ik tot vandaag verlof, morgen moet ik een half dagje werken, laat ons hopen dat ik morgen niet te veel pijn heb!

Tot zover mijn eerste berichtje hier!